7ο Γυμνάσιο Καβάλας - Το θέατρο στην Καβάλα

Το θέατρο στην Καβάλα

Λεπτομέρειες: Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 23 Απριλίου 2012 18:49; Γράφτηκε από τον/την Super User; Εμφανίσεις: 1266

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ

« ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.

Η ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ Μ’ΑΥΤΟ»

7o ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ

ΑΜΠΕΡΙΑΔΟΥ ΣΟΦΙΑ

ΤΣΟΥΤΣΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Σχ.έτος: 2009-2010

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι η ανεργία. Το κοινωνικό αυτό φαινόμενο, με πολλαπλές συνέπειες για τον άνθρωπο, γίνεται περισσότερο έντονο σε δύο χώρους: Πρώτον, κυρίως αφορά στο νέο σε ηλικία πληθυσμό της χώρας και δεύτερον, παρουσιάζεται ακόμη πιο έντονο στην περιφέρεια. Πολλοί μαθητές, ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα εργασίας και απασχόλησης και μέσα από τον προβληματισμό και την αναζήτηση του δικού τους επαγγέλματος, θέλησαν να συμμετέχουν στην ομάδα αγωγής σταδιοδρομίας. Επειδή πολλοί μαθητές μας ασχολούνται με το θέατρο και καθώς το επάγγελμα του ηθοποιού ασκεί γοητεία στους εφήβους, αποφασίσαμε να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση, να ασχοληθούμε δηλ. με τα επαγγέλματα τα σχετικά με το θέατρο και τις προοπτικές που παρουσιάζουν στην επαρχία.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Στις συναντήσεις που ακολούθησαν ασχοληθήκαμε με το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων και το θεσμό του Φεστιβάλ που φέρνει επαγγελματικούς θιάσους στην πόλη μας, την ιστορία του ΔΗΠΕΘΕ και τις παραστάσεις που δόθηκαν από αυτό και τέλος με τους ερασιτεχνικούς θιάσους που υπάρχουν στην πόλη μας και τις παραστάσεις τους. Έτσι ανέκυψαν επιπλέον ερωτήματα όπως π.χ. ποια είναι η φύση των επαγγελμάτων του θεάτρου, ποια απ’ αυτά έχουν μια δυναμική παρουσία στην επαρχία, ποια προβλήματα δημιουργούνται όταν κάποιο παιδί επιλέξει να ασχοληθεί μ’ ένα τέτοιο επάγγελμα, αν υπάρχουν και σε ποια από αυτά ικανοποιητικές αμοιβές, αν υπάρχουν χώροι υποδομής για την ανάπτυξη τους στην επαρχία και ποιος είναι ο ευρύτερος ρόλος τους στις τοπικές κοινωνίες.

Το πρώτο λοιπόν σημαντικό βήμα, σε επίπεδο οργάνωσης και συστηματοποίησης της δουλειάς μας, ήταν να συγκροτηθούμε σε διάφορες υποομάδες με αντικείμενο για κάθε μία από αυτές ένα συγκεκριμένο επάγγελμα σχετικό με το θέατρο. Ψάχνοντας τους συντελεστές σε προγράμματα θεατρικών παραστάσεων ξεχωρίσαμε τα παρακάτω επαγγέλματα: ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, χορογράφος κ.λ.π.

Αποφασίσαμε να παρακολουθήσουμε όλες τις παραστάσεις που θα ανέβαιναν στην πόλη μας στη διάρκεια της χρονιάς για να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση των επαγγελμάτων αυτών και να δούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην επαρχία. Επίσης, συντάξαμε ερωτηματολόγια, δρομολογήσαμε διάφορες συνεντεύξεις και αποφασίσαμε να αναζητήσουμε πληροφορίες και υλικό στο διαδίκτυο.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ-ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής συνειδητοποιήσαμε ότι η θεωρία απέχει πολύ από την πράξη και ότι το δυσκολότερο μέρος του προγράμματος ήταν μπροστά μας.

Παρακολουθήσαμε 3 παραστάσεις: «Χριστούγεννα μ’έναν άγγελο» που παρουσιάστηκε στο Αμφιθέατρο της Νομαρχίας από το Σύλλογο εκπ/κών Α/θμιας εκπ/σης, «La Nonna» από τη Θεατρική Μηχανή Καβάλας που παρουσιάστηκε στον ίδιο χώρο και τα «Παραμύθια της Ανατολής» από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας που παρουσιάστηκε στο ανακαινισμένο ΠΑΛΛΑΣ, το μόνο κατάλληλο επαγγελματικό χώρο που διαθέτει η πόλη μας.

Καθώς ο ελεύθερος χρόνος των μαθητών είναι περιορισμένος η σημαντικότερη δυσκολία ήταν η εύρεση και η διάθεσή του για τις συναντήσεις με τους διάφορους καλλιτέχνες που, πολλές μάλιστα φορές και για διάφορες αιτίες, υπήρξαν άκαρπες. Τελικά, παρά τις αντιξοότητες, η επιμονή και ο ενθουσιασμός των παιδιών οδήγησε την όλη προσπάθεια σε επιτυχία αφού το υλικό που συγκεντρώθηκε κρίθηκε επαρκές. Συνεντεύξεις από συγκεκριμένους καλλιτέχνες, πληροφορίες μέσω διαδικτύου, τηλεφωνικές επικοινωνίες με καλλιτέχνες και φωτογραφίες, κρίθηκαν ως καλό υλικό τόσο ποιοτικά, όσο και ποσοτικά για να μας οδηγήσει στην επόμενη φάση.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΥΛΙΚΟΥ-ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΓΩΓΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ

Η τελευταία φάση του προγράμματος αφορούσε στην ανάλυση και αξιοποίηση του υλικού, τη σύγκριση των πληροφοριών και γενικά την αποδελτίωση όλων των παραμέτρων της έρευνας με στόχο τη συνθετική εργασία και την εξαγωγή συμπερασμάτων. Η φάση αυτή, παρά τις δυσκολίες της, θεωρήθηκε η πιο γόνιμη καθώς οι αρχικές ιδέες και οι ευαισθησίες έπαιρναν σάρκα και οστά και οι στόχοι πραγματοποιούνταν. Επιπλέον, χαρακτηρίστηκε η πιο ενδιαφέρουσα γιατί δόθηκαν απαντήσεις στα ερωτήματα, λύσεις στους προβληματισμούς, διέξοδοι στις αμφιβολίες, στις ανασφάλειες και τους φόβους που υπήρχαν στο ξεκίνημα της προσπάθειας. Η διαδικασία αυτή ήταν και η πιο ευχάριστη γιατί συνοδεύτηκε από τη χαρά της δημιουργίας και την ικανοποίηση του αποτελέσματος. Παράλληλα θεωρήθηκε η πιο σημαντική περίοδος από τα παιδιά γιατί συνειδητοποίησαν μέσα από την πράξη τη δύναμη και τη χαρά της συνεργασίας και της συλλογικότητας. Κατάλαβαν ότι το ΕΜΕΙΣ και όχι το ΕΓΩ πρέπει να είναι το ζητούμενο και ότι αυτό μας δικαιώνει ως κοινωνικά άτομα και δημιουργικούς πολίτες.

Έτσι η κριτική επεξεργασία του υλικού μάς οδήγησε σε συγκεκριμένα συμπεράσματα. Η οργάνωση και παρουσίαση αυτών των συμπερασμάτων κρίθηκε σκόπιμο να ευθυγραμμιστούν με τους ειδικότερους στόχους που τέθηκαν στην αρχή του προγράμματος. Έτσι οι άξονες πάνω στους οποίους κινηθήκαμε ήταν οι εξής:

1.Φύση των επαγγελμάτων του θεάτρου
2.Ο ευρύτερος ρόλος τους στις τοπικές κοινωνίες
3.Προβλήματα από την οικογένεια ως προς την επιλογή τους
4.Συνθήκες εργασίας-Αμοιβές
5.Χώροι παρουσίασης θεατρικών έργων
6.Παρουσίαση σχετικών επαγγελμάτων:

ü Ηθοποιός

ü Σκηνοθέτης

ü Σεναριογράφος

ü Σκηνογράφος

ü Ενδυματολόγος

ü Χορογράφος

ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Τα επαγγέλματα αυτά παρουσιάζουν κάποιες ομοιότητες, αλλά το καθένα από αυτά έχει κάποιες ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες.

Ο γενικός κανόνας είναι ότι πρόκειται για κάποια ενδιαφέροντα των ανθρώπων, που ξεκινούν ως χόμπι (ερασιτεχνική ενασχόληση) , στη συνέχεια εκφράζουν την αισθητική αντίληψη των δημιουργών, ακολουθούν αργότερα μια περιοδικότητα και καταλήγουν ως μόνιμη και αποκλειστική απασχόληση, που παρ’ όλο που συνοδεύεται από στοιχεία επαγγελματισμού δεν χάνει σε καμιά περίπτωση τη μαγεία, την ικανοποίηση και την απόλαυση που νιώθει και ο δημιουργός και το κοινό που εισπράττει το αποτέλεσμα.

Η διαφορά από τα υπόλοιπα επαγγέλματα είναι ότι οι καλλιτέχνες παράγουν πολιτιστικά, αισθητικά και πνευματικά προϊόντα που ορίζονται αποκλειστικά και μόνο από το άτομο, τη συνείδησή του, τις αισθητικές και πνευματικές του αναζητήσεις. Από τις συνεντεύξεις που πήραμε αντιληφθήκαμε ότι όλοι οι επαγγελματίες του θεάτρου, εξυπηρέτησαν πρώτα τις πνευματικές και άλλες ανάγκες και στη συνέχεια ασχολήθηκαν συστηματικά.

Επίσης το ταλέντο είναι ένα βασικό στοιχείο που προϋποθέτει η ενασχόληση με οποιοδήποτε καλλιτεχνικό επάγγελμα.

Ο ηθοποιός μπορεί να υποδύεται ένα ρόλο αλλά πολλές φορές εκστασιάζεται, ζει μαγικές στιγμές, δημιουργεί χαρακτήρες και ήθη.

Το επάγγελμα του χορευτή απαιτεί πολλές θυσίες γιατί πρέπει να διατηρήσει το σώμα του καλογυμνασμένο και να το εναρμονίζει πάντοτε με τα κελεύσματα της μουσικής.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ

Γνωρίζαμε όλοι μας την πίεση που ασκεί το οικογενειακό περιβάλλον σε πολλά ζητήματα που αφορούν τις επιλογές των νέων. Οι παρεμβάσεις αυτές ξεκινούν από τη φυσική και αυθόρμητη τάση για φροντίδα και προστασία.

Εξ άλλου αυτός είναι και ο βασικός ρόλος της οικογένειας. Να προστατεύει, να συμβουλεύει και να καθοδηγεί τα νέα της μέλη, χωρίς όμως να πιέζει και να επιβάλλει, όπως πολύ συχνά γίνεται. Επίσης, συνηθισμένη και καθοριστική ήταν, και δυστυχώς εξακολουθεί να είναι, η πίεση που ασκείται στην επιλογή του επαγγέλματος. Ειδικά όταν πρόκειται για κάποιο καλλιτεχνικό επάγγελμα, οι νέοι αντιμετωπίζουν ενδοιασμούς, επιφυλάξεις και πολύ συχνά απόρριψη. Είναι φανερό ότι αυτή η νοοτροπία, αν και σε μικρότερο βαθμό, εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα.

Σήμερα βέβαια η κοινωνία και η οικογένεια έχει ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό τις αντιλήψεις αυτές. Αντίθετα μάλιστα, ο καλλιτεχνικός χώρος αναγνωρίζεται ως κομμάτι του πολιτισμού μας και της κουλτούρας μας και οι ενστάσεις της οικογένειας προέρχονται κυρίως από το μεγάλο ανταγωνισμό που υπάρχει στο χώρο και από τις δυσκολίες καταξίωσης, κυρίως για τους καλλιτέχνες που προέρχονται από την επαρχία και είναι δύσκολο να μπουν στα κυκλώματα.

Μελετώντας και συζητώντας διάφορα θέματα και προβλήματα, καταλήξαμε στο συμπέρασμα εκτός από την αγάπη για το θέατρο και το ταλέντο και χρειάζεται η κατάλληλη εκπαίδευση που μπορεί να αποκτηθεί εκτός από τις Πανεπιστημιακές, στις διάφορες ιδιωτικές ή κρατικές σχολές Θεάτρου.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ- ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΑΜΟΙΒΕΣ

Δυστυχώς όμως τα παραπάνω προσόντα δεν είναι πάντα αρκετά. Πίσω από τη λάμψη κρύβονται πολλά προβλήματα που είναι ακόμη μεγαλύτερα στην επαρχία. Τα ΔΗΠΕΘΕ είναι ένας θεσμός που φθίνει και τα πράγματα έχουν στενέψει όμως και στο ελεύθερο επιχορηγούμενο θέατρο. Η κατάσταση είναι τραγική. Είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα για την πλειοψηφία των ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με το θέατρο. Η κρίση γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη Με δεδομένη την οικονομική στενότητα, το πρώτο που μπαίνει στην κατηγορία των περικοπών, δυστυχώς, είναι η ψυχαγωγία.

Για να ασχοληθεί κάποιος με ένα τέτοιο επάγγελμα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλοι χώροι. Δυσάρεστη διαπίστωση ήταν ότι στην επαρχία τέτοιοι χώροι είναι ελάχιστοι. Έτσι αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί μ’ αυτό που αγαπάει αναγκάζεται να μετακινείται συχνά ή στη χειρότερη αλλά πιο συνηθισμένη περίπτωση να εγκατασταθεί μόνιμα στην πρωτεύουσα.

Ο ΕΥΡΥΤΕΡΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Ως προς τον ευρύτερο ρόλο που το θέατρο παίζει στην περιφέρεια, μπορούμε να πούμε ότι συμβάλλει στην ψυχαγωγία των πολιτών και στην πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη του τόπου.

Ο χώρος λοιπόν του θεάτρου, δεν είναι εύκολος, σπαρμένος με ροδοπέταλα, όπως πολλοί νομίζουν. Δεν συνεπάγεται δημοσιότητα, δόξα και υψηλές αμοιβές, όπως θέλουν να μας τον παρουσιάσουν. Αντιθέτως, είναι ένας χώρος ιδιαίτερα δύσκολος και πολλές φορές επώδυνος, που μπορεί να γοητεύει αλλά συχνά απογοητεύει. Ένας χώρος που απαιτεί θυσίες, υπομονή κι επιμονή, δύναμη ψυχής, αλλά πάνω απ’ όλα αγάπη και αφοσίωση, απόλυτο δόσιμο.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Από την έρευνα που κάναμε διαπιστώσαμε πως, παρά τα προβλήματα που παρουσιάζονται, υπάρχουν, εκτός από το ΔΗΠΕΘΕ, ερασιτεχνικοί θίασοι στην πόλη μας ή περιστασιακές θεατρικές ομάδες που ανεβάζουν αξιόλογες παραστάσεις, πολύ καλύτερες από κάποιους περιφερόμενους επαγγελματικούς θιάσους, επιτελώντας αξιόλογο πολιτιστικό έργο. Οι θίασοι αυτοί, παράλληλα με το ΔΗΠΕΘΕ της πόλης μας δίνουν την ευκαιρία σε κάποιους καλλιτέχνες να εκφραστούν και στους κατοίκους της περιοχής μας τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν σημαντικές παραστάσεις.

Παρακολουθήσαμε παραστάσεις και συνομιλήσαμε με, σκηνογράφους, μουσικούς, ηθοποιούς και σκηνοθέτες που ζουν και δημιουργούν στην πόλη μας. Τα ερωτήματα που θέσαμε είναι τα εξής:

ü Πώς ορίζεται το επάγγελμά σας;

ü Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο επάγγελμα;

ü Ποιες δεξιότητες θεωρείτε χρήσιμες για αυτό το επάγγελμα;

ü Ποια στοιχεία προσωπικότητας θεωρείτε χρήσιμα για αυτό το επάγγελμα;

ü Ποια είναι η αναλογία επιστημονικής κατάρτισης και καλλιτεχνικής έμπνευσης που χρειάζεται αυτό το επάγγελμα;

ü Πώς είναι το εργασιακό σας περιβάλλον;

Το γενικό συμπέρασμα είναι πως οι περισσότεροι διάσημοι καλλιτέχνες δεν μένουν πια στην πόλη μας. Η καταξίωση στον καλλιτεχνικό χώρο προϋποθέτει ή συνεπάγεται την εγκατάσταση σε μεγάλο αστικό κέντρο και κυρίως στην πρωτεύουσα, καθώς εκεί υπάρχουν οι ευκαιρίες προβολής σε ευρύ κοινό και οι δυνατότητες ένταξης σε καλλιτεχνικούς κύκλους. Άλλωστε έχουμε παραδείγματα καλλιτεχνών που κατάγονται από την περιοχή μας και έγιναν διάσημοι επειδή έφυγαν από αυτή.

Σεναριογράφος

Γράφει ή επιλέγει το σενάριο για μια θεατρική παράσταση συνεργάζεται μαζί τους όταν προετοιμάζει σενάρια. Ένα σενάριο περιλαμβάνει την περιγραφή χαρακτήρων, πλοκή ή ατομικές σκηνές και, η χρήση απευθείας ομιλίας, ειδικεύει τι πρέπει να πει ο κάθε χαρακτήρας και πως πρέπει να συμπεριφέρεται αυτός/αυτή. Η δουλειά αυτού/αυτής δεν τελειώνει με την προετοιμασία του σεναρίου. Μετά από αυτό, αυτός/αυτή συνεργάζεται με τον διευθυντή και προσαρμόζει το σενάριο όπως απαιτείται από τον διευθυντή Συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη και φροντίζει το καλλιτεχνικό επίπεδο των θεατρικών παραστάσεων. Έχει δυνατή επιρροή στον γενικό προσανατολισμό του θεάτρου

Εργάζεται σε γραφείο, σε στούντιο, σε θέατρα, χωρίς κανονικές ώρες εργασίας.

Πρέπει να έχετε καλλιτεχνική πανεπιστημιακή εκπαίδευση και δημιουργικές ικανότητες.

Σκηνογράφος

Υπάρχουν πολλές γνώμες για τη σκηνογραφία. Αναφέρουμε την άποψη της Πάμελα Χάουζ, μιας καλής δασκάλας από την Αγγλία, η οποία αναφέρει συνοψίζοντας: «Σκηνογραφία είναι η ενιαία σύνθεση του χώρου, του κειμένου, της έρευνας, της αισθητικής, της υποκριτικής, της σκηνοθεσίας και της συμμετοχής του θεατή που στοχεύει σε μια πρωτότυπη καλλιτεχνική δημιουργία». Σκηνογραφία λοιπόν, είναι το επάγγελμα που ενασχολείται με οτιδήποτε άψυχο, με οτιδήποτε δεν είναι ο άνθρωπος, δεν είναι ο ηθοποιός, δηλαδή με το χώρο, με το τοπίο, το αντικείμενο, το φόρεμα, με όλα αυτά που δημιουργούν το περιβάλλον και που οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν στο να πλάσουν έναν κόσμο.

Ο σκηνογράφος έχει τη χαρά και τη δυσκολία του να συνεργάζεται με εντελώς διαφορετικά γκρουπ. Είναι πολλές φορές γοητευτικό, γιατί ανακαλύπτεις ανθρώπους με ενδιαφέρον εκεί που δεν το περιμένεις κι ανθρώπους που είναι εντελώς ηλίθιοι, εκεί που φαντάζεσαι ότι θα βρεις κάτι άλλο. Είναι σημαντικό να συναντήσεις συνεργάτες που να ξέρουν τη δουλειά τους, που να έχουν αγάπη για το θέατρο και πάθος γιατί είναι επάγγελμα, στο οποίο πρέπει να υπάρχει τρέλα και πάθος. Δεν είναι επάγγελμα που θα το κάνεις για να περάσεις τη ζωή σου ήσυχα.

Απαραίτητη είναι η δεξιότητα τού να μπορείς να σχεδιάζεις, γιατί αυτό κάνει πιο εύκολη τη συνεννόηση και με το σκηνοθέτη. Αντιλαμβάνεται πιο εύκολα τι προτείνεις, κάνοντας κάποια σχέδια. Συνεννοείσαι ευκολότερα με τους τεχνικούς, τις μοδίστρες. Από εκεί και μετά θα πρέπει να ξέρεις αρχιτεκτονικό σχέδιο για να μπορέσεις να δώσεις για τους μαστόρους, τους τεχνικούς, τους τεχνικούς διευθυντές τα πλάνα σου. Επιπλέον, πλάθεις το χαρακτήρα, το περιβάλλον, τη σχέση των χαρακτήρων, δουλεύεις με τον ηθοποιό, ακούγοντας την ανάσα του, το περπάτημά του, την αντίδρασή του, δημιουργείς έναν ολόκληρο κόσμο, και τους χαρακτήρες μέσα στον κόσμο.

Χρειάζεται επιστημονική κατάρτιση και καλλιτεχνική έμπνευση, φαντασία.

Πρέπει να έχει γνώσεις, να θέλει να ξέρει τα πάντα. Είναι πάρα πολύ ωραίο να το ψάχνεις κάθε φορά, να μελετάς μια εποχή, να μελετάς τα κοινωνικοπολιτικά συστήματα, τις μικρές λεπτομέρειες, τον τρόπο με τον οποίο στεκότανε ο άνθρωπος. Έστω κι αν απορρίπτεις κάτι, αν και δεν σου χρειάζεται μετά, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σου.

Βασικό είναι να υπάρχει συνεργασία, να μπορείς να συνεννοείσαι με τους άλλους, και το τρίτο είναι να μπορείς να ονειρεύεσαι, να έχεις τη δυνατότητα να βλέπεις κόσμους οι οποίοι γεννώνται μέσα από φράσεις, από μικρές ανάσες και από προτάσεις που έχει το κείμενο και να αναπτύσσεις αυτά που ο σκηνοθέτης προτείνει και φαντάζεται.

Χορογράφος

Ο χορογράφος δημιουργεί τους χορούς για παραστάσεις στο θέατρο. Καθήκον του είναι η επιλογή των χορευτών για συγκεκριμένους ρόλους, η συζήτηση με τους χορευτές για τους ρόλους τους, και η καθοδήγηση στις πρόβες για να επιτύχει την επιθυμητή ερμηνεία. Εργάζεται στα θέατρα εκτός κανονικού ωραρίου εργασίας. Απαιτείται πανεπιστημιακού επιπέδου εκπαίδευση στο χορό ή μια σχετική καλλιτεχνική εκπαίδευση, ή μια περίοδο εκπαίδευσης σε σχολή χορού. Επίσης απαιτείται μουσικό ταλέντο, οργανωτικές ικανότητες, δημιουργική ικανότητα, και η ικανότητα να αναπτύσσει καλή επικοινωνία με τους ανθρώπους.

Ηθοποιός

Ο ηθοποιός είναι ο καλλιτέχνης που υποδύεται διάφορα πρόσωπα στο θέατρο, την τηλεόραση και στον κινηματογράφο. Μερικοί ηθοποιοί ασχολούνται αποκλειστικά με το θέατρο ή τον κινηματογράφο. Μπορούν επίσης να υποδύονται κάποιο ρόλο δανείζοντας σε αυτόν μόνο τη φωνή τους. Η εργασία του ηθοποιού εξαρτάται από το ταλέντο του και από τις δυνατότητές του.

τα καθήκοντα του περιλαμβάνουν: μελέτη του σεναρίου του θεατρικού έργου με σκοπό την απόκτηση συνολικής εικόνας του έργου και του ρόλου τον οποίο θα υποδυθεί, συνεργασία με τον σκηνοθέτη όσον αφορά τον τρόπο προσέγγισης του ρόλου, μελέτη του ρόλου και εκμάθηση των διαλόγων, πρόβες για την διεξαγωγή του έργου υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη (όπου είναι πιθανές οι αλλαγές στον τρόπο εκτέλεσης του ρόλου ή και αλλαγές σε μερικά τμήματα του αρχικού σεναρίου),

Εργάζεται σε σκηνές θέατρων εκτός κανονικού ωραρίου, μακροχρόνιες παραμονές εκτός έδρας. Μπορεί επίσης να εργαστεί ως "υπάλληλος " σε συγκεκριμένο θέατρο ή ως ελεύθερος επαγγελματίας, οπότε εξασφαλίζει τους ρόλους του μόνος του ή μέσω κάποιου πρακτορείου προώθησης ή μπορεί επίσης να έχει και αποκλειστικό manager.

Για να πετύχει κανείς σε αυτό το επάγγελμα χρήσιμες είναι οι σπουδές ηθοποιίας σε κάποια θεατρική σχολή, ταλέντο υποκριτικής, ικανότητα κίνησης και ομιλίας, ικανότητα έκφρασης των διαφόρων ρόλων, καλή μνήμη, υπομονή, συγκέντρωση, αυτοσχεδιασμός, προσωπικός τρόπος έκφρασης, ευχάριστη παρουσία και προσωπικότητα, πνεύμα συνεργασίας.

Το επάγγελμα του ηθοποιού χρειάζεται ταλέντο και εξάσκηση.

Ο ηθοποιός θεάτρου καθώς και οι τεχνικοί σκηνής ανήκουν στα βαρέα και ανθυγιεινά γιατί γίνεται σε τεταμένες συνθήκες κάτω από το φως ισχυρών προβολέων για πολλές ώρες, όπως

Από την πόλη μας κατάγονται ηθοποιοί που έγιναν γνωστοί σε όλη την Ελλάδα και προσέφεραν πολλά στο θέατρο και στον κινηματογράφο όπως η Αντιγόνη Βαλάκου και ο Τίτος Βανδής ή τα παιδιά από την πρώτη γενιά του ερασιτεχνικού θεάτρου, Άκις Ασσατουριάν, Χρήστος Ευθυμίου, Στέλιος Παύλου, Δαμιανός Κωνσταντινίδης καθώς και ο Απόστολος Σοφιανός, η Δέσποινα Παπάζογλου, ο Θανάσης Ευθυμιάδης που έγινε δημοφιλής από την τηλεόραση ή άλλοι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο θέατρο στην πόλη μας και η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη όπως ο Γιάννης ο Κουκιάς, ο Δημήτρης Κεραμεύς Ντουμπουρίδης, ο Ανδρέας ο Λαδάς, ο Ανδρέας ο Τσιαπτσιάδης κ.ά

Το όνομα της Αντιγόνης Βαλάκου, δόθηκε στην αίθουσα του τοπικού ΔΗΠΕΘΕ.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΒΑΛΑΚΟΥ

Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Β. Ρώτα και ως εξαιρετικό ταλέντο πήρε άδεια ηθοποιού σε ηλικία 15 ετών. Πρωταγωνιστεί στο Εθνικό Θέατρο και στο ελεύθερο θέατρο. Για τη θεατρική προσφορά της έχει τιμηθεί με το βραβείο «Μαρίκα Κοτοπούλη». Πολλά χρόνια, πολλοί ρόλοι, δεκάδες έργα καταγράφονται στη θεατρική ζωή της ηθοποιού. Πόσα όνειρα μπορεί να έχουν μείνει ανεκπλήρωτα; «Θα έλεγα ότι είμαι πάρα πολύ γεμάτη. Όμως να που πάντα υπάρχει η έκπληξη όπως τώρα, όπως και στη Ρόουζ. Εκπλήξεις που έρχονται και με συναντάνε. Ηρωίδες, ρόλοι που δεν τους είχα αναζητήσει, ούτε τους είχα σκοπεύσει. Είναι και αυτό ένα μικρό θαύμα»

TΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

Έχουμε την τύχη να ζούμε κοντά στο σπουδαιότερο αρχαίο θέατρο της Βόρειας Ελλάδας, το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων. Το μνημείο αυτό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς χτίστηκε γύρω στο 356πΧ από το βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο το Β’.

Το 1957 ο τότε Νομάρχης κ.Κώστας Κουκουτίδης, άνθρωπος με πνευματικές ανησυχίες και ενδιαφέροντα, κάλεσε το Δημήτρη Λαζαρίδη, έφορο αρχαιοτήτων και πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, και τον κ.Χαράλαμπο Λαλένη και πρότεινε να αναλάβουν την προσπάθεια να δοθεί παράσταση Αρχαίου Δράματος από το θίασο του Κωστή Λειβαδέα στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων που ήταν άσκαφτο μέχρι τότε. Κι όμως, μέσα σε 20 μέρες η παράσταση δόθηκε.

Γράφει ο Χαράλαμπος Λαλένης στο περιοδικό Υπόστεγο:

«Κι όμως μέσα σε 20 μέρες αυτός ο άθλος επιτεύχθηκε χάρη στον αλησμόνητο Δημ. Λαζαρίδη με τον αστείρευτον ενθουσιασμόν του, την ακατάβλητη πίστη του και την άμετρη αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του, την ιστορία της και τις αρχαιότητες της, να ετοιμαστεί, όσο μπορούσε ένα θέατρο τελείως κατεστραμμένο και να γίνει όλη η οργανωτική δουλειά. Στο κοίλο του θεάτρου σκάφτηκε το χώμα σε αναβαθμούς, όπου κάθησαν κατάχαμα οι χιλιάδες θεατές. Με απομεινάρια σανιδιού από το Βουλγαρικό εργοστάσιο της Θάσου σχηματίσαμε 2 - 3 πρώτες σειρές εδωλίων, για πρώτες θέσεις! Η απογευματινή παράσταση έγινε με το φως της ημέρας. Για τη βραδινή η Μεραρχία μας έδωσε μια μικρή γεννήτρια, και με τα φανάρια των αυτοκινήτων για προβολείς «εγένετο φως»

Και παρακάτω λέει:

«Παρά την απειλή βροχής το θέατρο εγέμισε από χιλιάδες θεατών από την πόλη και την περιοχή μας και οι καρδιές μας από βαθύτατη συγκίνηση, καθώς ο Δημ. Λαζαρίδης με εμπνευσμένη προσφώνηση του προφήτευε τη μελλοντική εξέλιξη εκείνης της προσπάθειας μας σε μια μόνιμη πλέον εκδήλωση, σ' ένα σοβαρό θεσμό με πανελλήνια αίγλη και διεθνή απήχηση. Με αληθινή κατάνυξη παρακολούθησε εκείνος όλος ο λαός τις παραστάσεις της «Ηλέκτρας» του Ευριπίδη με πρωταγωνίστρια την Μαλαίνα Ανουσάκη και τον Ορέστη Λειβαδέα.»

Από την επόμενη χρονιά η υπόθεση αυτή πήρε σοβαρότερη μορφή και ευρύτερες διαστάσεις και έτσι γεννήθηκε το Φεστιβάλ Φιλίππων.

Το Φεστιβάλ τελούσε υπό την αιγίδα του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και τεχνών και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος μέχρι το 1984. Το 1984 ανέλαβε τη διοργάνωσή του ο Δήμος Καβάλας και το 2009, 52 χρόνια μετά την πρώτη παράσταση αρχαίου δράματος στη σύγχρονη εποχή το Φεστιβάλ Φιλίππων μετονομάζεται σε Φεστιβάλ Φιλίππων – Καβάλας και το διοργανώνουν από κοινού οι δήμοι Καβάλας, Φιλίππων και το ΔΗΠΕΘΕ .

Το φετεινό 53ο Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας είναι αφιερωμένο στον Καβαλιώτη λογοτέχνη Γιώργο Χειμωνά, που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, σε ηλικία 60 ετών Μάλιστα αρκετές από τις πολιτιστικές και παράλληλες εκδηλώσεις καθώς και θεατρικά αναλόγια του Φεστιβάλ Φιλίππων είναι αφιερωμένες στη μνήμη του με τον τίτλο «Γιώργος Χειμωνάς: "Ο Άμλετ της Καβάλας" - Δέκα χρόνια από το θάνατό του».

Το φεστιβάλ θα ξεκινήσει την 1η Ιουλίου και θα ολοκληρωθεί στις 27 Αυγούστου, φιλοξενώντας και φέτος πνευματικούς δημιουργούς και δημοφιλείς ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου.

ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

Το 1951 μια ομάδα ανθρώπων ευαισθητοποιημένων σε θέματα τέχνης και πολιτισμού ίδρυσε στην Καβάλα το Σύνδεσμο Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών. Σημαντικές προσωπικότητες της πόλης μας, όπως ο αείμνηστος αρχαιολόγος Δ.Λαζαρίδης, ο καθηγητής του Α.Π.Θ. σήμερα Γ. Χουρμουζιάδης, οι ποιητές Πρ. Μάρκογλου και Ν.Στογιαννίδης κ.ά., δημιούργησαν το σημαντικότερο και δυναμικότερο σύλλογο της πόλης μας.

Το 1959 ο Σύνδεσμος εγκαταστάθηκε στο χώρο της οδού Κύπρου όπου στεγάζεται και σήμερα. Η γνωστή σε όλους τους Καβαλιώτες "Στέγη", που από τότε μέχρι σήμερα φιλοξενεί τις πολύπλευρες δραστηριότητες του Συνδέσμου, καλύπτοντας εν μέρει το κενό που υπάρχει στην πόλη μας. ...Μια στέγη για τα γράμματα και τις τέχνες...

...Μια πορεία προσπαθειών σε διαφορετικές συνθήκες κάθε εποχή, πάντα όμως με δράση για την προβολή των γραμμάτων και των τεχνών...

...Μια ελπίδα ακόμη για συλλογική ανάδειξη του πολιτισμού στην πόλη μας...

Συζητήσεις, διαλέξεις, μουσικές βραδιές, συναυλίες, εκθέσεις, κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικές παραστάσεις διοργανώνονται από τα διάφορα τμήματα του Συνδέσμου: το Μορφωτικό,το Μουσικό, το Εικαστικό, το Θεατρικό, το Κινηματογραφικό. Ο Σύνδεσμος υπήρξε ο εμπνευστής του Φεστιβάλ Φιλίππων και Θάσου που πέρασε μετέπειτα στο Κ.Θ.Β.Ε. και τώρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Το θεατρικό εργαστήρι δημιουργήθηκε από τον Σ.Φ.Γ.Τ. το 1977. Το Δ.Σ. του Συνδέσμου συνειδητοποιώντας την ανάγκη θεατρικής παιδείας στον τόπο μας παίρνει την τολμηρή απόφαση να δημιουργήσει ένα θεατρικό εργαστήρι.

"...Ο σύνδεσμος φίλων γραμμάτων και τεχνών Καβάλας πιστεύει στο ρόλο της θεατρικής παιδείας και γι 'αυτό ανέλαβε τη φιλόδοξη προσπάθεια να δημιουργήσει και στον τόπο μας "θεατρικό εργαστήρι ". Θα έχουμε εκπληρώσει ένα χρέος μας, αν το. έργα που θα που θα ανεβαστούν φθάσουν στο πιο μακρινό και ορεινό χωριό του νομού μας. Μοιάζει αυτό σαν όνειρο, η αγάπη όμως όλων όσων αγαπούν το θέατρο και θέλουν προκοπή του τόπου μπορεί να το ζεστάνει και να το κάνει πραγματικότητα. Η προσπάθεια αυτή χρειάζεται πολλούς και πολλά.»

(Από το πρόγραμμα της πρώτης παράστασης "Το ημερολόγιο της Αννας Φρανκ")

Έτσι μια ομάδα παιδιών με κέφι, μεράκι και όρεξη για δουλειά κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Φιλόδοξος στόχος τους να παρουσιάσουν στην πόλη μας, με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν, όσο γίνεται σωστότερο θέατρο. Οι ελάχιστοι οικονομικοί πόροι, η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και η ανυπαρξία συστηματικής θεατρικής παιδείας των μελών ξεπεράστηκαν από τον ενθουσιασμό και τον αυθορμητισμό των παιδιών που παρουσίασαν πολύ αξιόλογο έργο.

Μια θεατρική διαδρομή από το 1977 ως το 2010. 33 χρόνια Ερασιτεχνικό Θέατρο στην Καβάλα.
Πρώτη παράσταση το 1976 "Το ημερολόγιο της Αννας Φρανκ" σε σκηνοθεσία του Αντώνη Κούφαλη.

Το φθινόπωρο του 1977 ανέβηκε η παράσταση "Τρόμος και αθλιότητα του Γ'

Ράιχ" του Μπέρτολντ Μπρεχτ σε σκηνοθεσία του Αντώνη Κούφαλη.

Το 1978 το Θ.Ε. ανεβάζει το έργο "Ο Δράκος" του Γκέβγκεν Σβαρτς σε σκηνοθεσία πάλι του Αντώνη Κούφαλη.

Η φιλοδοξία να γνωρίσει το Καβαλιώτικο κοινό τους Ελληνες συγγραφείς οδηγεί στην απόφαση ν' ανεβάσει το Θ.Ε. το "Επικίνδυνο Φορτίο" του Κώστα Μουρσελά σε σκηνοθεσία αυτή τη φορά του Κ. Κωνσταντινίδη.

Συνεχίζοντας αυτή την προσπάθεια το 1 980 ανεβαίνει η κοινωνική σάτιρα του Μανόλη Κορρέ "Οίκος Ευγηρίας- η ευτυχισμένη δύση" σε σκηνοθεσία του Άκη Ασσατουριάν.

Το 1982 ανέβηκε το "Σπίτι της Μπερνάντα Αλμπα" του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα σε σκηνοθεσία του Ηρακλή Δούκα.

Με την παράσταση αυτή έκλεισε ο πρώτος κύκλος και άρχισε ένα καινούριο ξεκίνημα με νέα παιδιά-ηθοποιούς και κύριο βάρος στις παραστάσεις στην ύπαιθρο.

Το νέο σχήμα παρουσίασε το καλοκαίρι του 1 983 την "Κηδεία του Αφεντικού" του Ντάριο Φο σε σκηνοθεσία της Κικής Γουναρίδου.

Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς ανέβηκε το έργο του Γ. Σκούρτη "Κομμάτια και θρύψαλα" σε σκηνοθεσία του Στέλιου Παύλου.

"Δύο έργα σε τέσσερις μήνες και 20 παραστάσεις (16 σε χωριά), είναι ασφαλώς μια επίδοση που μπορεί να συναγωνιστεί και επαγγελματικούς θιάσους".

(Από το πρόγραμμα της παράστασης "Βιογραφία")

Το γεγονός αυτό βέβαια από πολλούς θεωρήθηκε προχειρότητα και άρχισε μία αντιπαράθεση και ένας διάλογος στον τοπικό τύπο.

Το 1984 παρουσιάστηκε η "Βιογραφία", σε σκηνοθεσία της Κικής Γουναρίδου, μία διασκευή κειμένων των Β.Ρώτα, Γ. Σκούρτη και Ντάριο Φο από τον Μάριο Πόντικα.

Την εποχή αυτή μπαίνουν οι προβληματισμοί για τη δημιουργία ενός πιο επαγγελματικού σχήματος.

Αντιγράφουμε από το πρόγραμμα της "Βιογραφίας": "... Η όλη αυτή πορεία του Θ.Ε. δείχνει ότι αφού η Καβάλα αγκάλιασε και διατήρησε για 8 ολόκληρα χρόνια έναν ερασιτεχνικό θίασο, πολύ περισσότερο θα μπορούσε να διατηρήσει ένα μόνιμο και με πιο επαγγελματικό χαρακτήρα θέατρο... Την άνοιξη του 1 985 ανεβαίνει η κωμωδία του Γιώργου Χαραλαμπίδη "Εχω στόχο κ. Πρόεδρε" σε σκηνοθεσία του Γ. ΙΜάκου.

Το έργο είχε τεράστια επιτυχία αλλά ήταν η τελευταία παράσταση που παρουσιάστηκε από το Θ.Ε. με τη γνωστή μέχρι τώρα σύνθεση.

Έτσι ξεκίνησαν όλα και εδώ βασίστηκαν όλες οι θεατρικές ερασιτεχνικές ομάδες που δημιουργήθηκαν στην πόλη.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

Επειδή το κόστος για μια καλή και ευπρεπή παράσταση αλλά και για την προβολή του θεατρικού έργου, τόσο στην πόλη της Καβάλας όσο και στην ευρύτερη περιοχή, ήταν δυσβάστακτο για τη Στέγη Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, γίνονταν συνεχείς συζητήσεις στο Θεατρικό Εργαστήρι της Στέγης ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των παραστάσεων του έργου "Έχω στόχο κύριε πρόεδρε", το οποίο παιζόταν με μεγάλη επιτυχία την Άνοιξη του 1985.

Ο Δήμος Καβάλας είχε όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις σε υλικοτεχνική υποδομή, τεχνικό προσωπικό και μπορούσε να διαθέσει τα χρήματα που χρειαζόταν για την αναβάθμιση της λειτουργίας του Θεατρικού Εργαστηριού, με την προϋπόθεση ότι αυτό θα εντάσσονταν ως ένα οργανικό κομμάτι του Δήμου.

Εάν το Θεατρικό Εργαστήρι παρέμενε στη Στέγη, δεν θα μπορούσε να το στηρίξει και να το χρηματοδοτήσει επαρκώς ο Δήμος Καβάλας, γιατί θα είχε πρόβλημα με τους άλλους, πολλούς και δραστήριους πολιτιστικούς συλλόγους της πόλης.

Έτσι άρχισαν οι πρώτες συζητήσεις ανάμεσα στους ανθρώπους του Θεατρικού Εργαστηρίου και του Δήμου, τον Ιούνιο του 1 985 και υπήρχε κατ' αρχήν πλήρης ομοφωνία και από τις δύο πλευρές.

Η οριστική συμφωνία έγινε στα μέσα Ιουλίου 1985, στην αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης ανάμεσα σ" ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο του Δημοτικού Θεάτρου με πρόεδρο το Δήμαρχο κ. Λευθέρη Αθανασιάδη και στα 25 μέλη του Θεατρικού Εργαστηρίου που ήταν παρόντα. Από το σύνολο του Θεατρικού Εργαστηρίου απουσίαζαν δύο μέλη που άρχισαν να διαφωνούν με την προοπτική ότι το Θεατρικό Εργαστήριο θα ανήκει πλέον στο Δήμο Καβάλας.

Μέχρι τότε το Δημοτικό Θέατρο διοργάνωνε κάθε καλοκαίρι το Φεστιβάλ Φιλίππων και Θάσου και τώρα αποκτούσε και θεατρική σκηνή.

Η μετακίνηση αυτή του Θεατρικού Εργαστηρίου προκάλεσε σφοδρότατες πολιτικές αντιπαραθέσεις γιατί η Στέγη Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών και ο Δήμος Καβάλας διοικούνταν από ανθρώπους που ανήκαν σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις και η μετακίνηση αυτή θεωρήθηκε από ορισμένους ήττα της παράταξης που διοικούσε τη Στέγη και νίκη της παράταξης που διοικούσε το Δήμο.

Στις 31 Ιουλίου 1985, η Στέγη Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών με έγγραφο της στο Δήμο Καβάλας επικρίνει δριμύτατα το Δήμαρχο για την εξέλιξη αυτή και δηλώνει πλήρη διαφωνία με την ένταξη του Θεατρικού Εργαστηρίου στο Δήμο Καβάλας, αλλά επιτρέπει, όσα μέλη του Θεατρικού Εργαστηρίου θέλουν, μπορούν να δημιουργήσουν το Δημοτικό Ερασιτεχνικό Θέατρο.

Η αντιπαράθεση αυτή ολοκληρώθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στις 9/1/1986 και ύστερα από μακρά και έντονη συζήτηση, το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας ενέκρινε τη δημιουργία και λειτουργία του Δημοτικού Ερασιτεχνικού Θεάτρου.

Εντωμεταξύ είχε προσληφθεί ως σκηνοθέτης του Δημοτικού Ερασιτεχνικού Θεάτρου ο κ. Γιώργος Νάκος και είχαν αρχίσει οι πρόβες για το ανέβασμα του έργου του Αλέξη Δαμιανού "Το καλοκαίρι θα θερίσουμε".

Ουσιαστικά το Δημοτικό Ερασιτεχνικό Θέατρο άρχισε τη λειτουργία του ως ημιεπαγγελματική θεατρική σκηνή, για τι αμείβονταν όλοι οι συντελεστές της παράστασης (σκηνοθέτης, σκηνογράφος, μουσικός, φωτιστής) εκτός από τους ηθοποιούς οι οποίοι ήταν ερασιτέχνες.

Έτσι το όραμα για αναβάθμιση της λειτουργίας του Θεάτρου στην πόλη της Καβάλας έγινε πράξη και μέσα απ' την πολύ επιτυχημένη αυτή πορεία το 1993, δημιουργήθηκε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καβάλας.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

« Το καλοκαίρι θα θερίσουμε » 1986

« Γύπαρης » 1986

« Κεκλεισμένων των θυρών » 1987

« Ο Μπήτερμαν και οι εμπρηστές » 1988

« Ο Περλιμπλίν και η Μπελισά » 1988

« Η σπασμένη στάμνα » 1989

« Πλούτος » 1990

« Το κάστρο της Ωριάς » 1991

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ

(Αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα του Δήμου Καβάλας)

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καβάλας, ξεκίνησε να λειτουργεί τον Απρίλιο του 1993 και μέχρι σήμερα αποτελεί τον βασικό μοχλό θεατρικής δραστηριότητας στην πόλη της Καβάλας και του νομού.
Είναι ένα δυναμικός και υγιής θεατρικός οργανισμός που ανταποκρίνεται με επιτυχία στις υποχρεώσεις του, ανεβάζοντας κάθε χρόνο τουλάχιστον τρείς δικές του θεατρικές παραγωγές.
Οργανώνει το «Θεατρικό Μήνα Μάιο», όπου φιλοξενεί μία σειρά από θεατρικές παραγωγές με ιδιαίτερο στίγμα. Επίσης, πραγματοποιεί και συμμετέχει σε μια σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων, ενώ με την υποδομή και το βεστιάριό του συμπαραστέκεται σε παραγωγές τόσο των ερασιτεχνικών ομάδων της πόλης, όσο και σε μεγάλο αριθμό μαθητικών θεατρικών ομάδων σε όλη την περιφέρεια.
Τέλος, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας με ξεχωριστή χρηματοδότηση από το Δήμο Καβάλας οργανώνει τους μήνες του καλοκαιριού ένα από τα κορυφαία Φεστιβάλ αρχαίου δράματος, το Φεστιβάλ Φιλίππων- Καβάλας που λαμβάνει χώρα στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων, που αποτελεί και το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός της ευρύτερης περιοχής. Αναλυτικότερα, οι θεατρικές παραγωγές που ανεβάζει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας αφορούν στα παρακάτω θέματα.
Η πρώτη παραγωγή κάθε χρονιάς απευθύνεται στο παιδί. Παραγωγές με υψηλές καλλιτεχνικές προδιαγραφές που έχουν αλλάξει το τοπίο σ’ αυτό που ονομάζουμε παιδικό θέατρο και δεν είναι τυχαίο που κάθε χρόνο πάνω από 12.000 παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικοί παρακολουθούν αυτές τις παραστάσεις.
Ακολουθεί πάντα, σαν δεύτερη παραγωγή, θεατρικό έργο από τα κείμενα του κλασικού ρεπερτορίου μεγάλων θεατρικών δραματουργών όπως Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Ίψεν, Μπρεχτ κ.λ.π.
Στην τρίτη παραγωγή δίνεται έμφαση σε έργα σύγχρονης γραφής, πρωτότυπα και επίκαιρα, δίνοντας προτεραιότητα στο ελληνικό ρεπερτόριο.Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας με τις παραγωγές του στην χειμερινή περίοδο, προσελκύει, προσφέροντας θέατρο ποιότητας σε περίπου 20.000 θεατές. Ενώ πάνω από 20.000 θεατές παρακολουθούν τους μήνες του καλοκαιριού τις παραστάσεις που φιλοξενούνται στα πλαίσια του Φεστιβάλ Φιλίππων.Οι Καλλιτεχνικοί Διευθυντές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. από τον Απρίλιο του 1993 μέχρι και σήμερα, με χρονολογική σειρά, ήταν οι εξής :
1) Ιωάννου Δημήτρης 1993 -1996
2) Κραουνάκης Σταμάτης 1997 – 1998
3) Μιχαηλίδης Περικλής 1998 – 1999
4) Σίσκος Γιώργος 2000 – 2003
5) Ιωάννου Δημήτρης 2003-2009

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

1) "Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ", από 14/01/1994 έως 06/02/1994, με παράταση από 26/03/1994 έως 03/04/1994.

2) "ΡΙΧΝΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ", Μάρτιος 1994.

3) "ΟΙ ΠΟΝΗΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΚΑΠΕΝ",

από 24/07/1994.

4) "ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΜΕΡΟΥ"

από 05/11/1994 έως 14/01/1995.

5) "ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ", από 11/03/1995 έως 16/04/1995.

6) "ΦΙΛΗΣΕ ΜΕ ΦΟΛΒΙΛ", από 26/07/1995 έως 30/08/1995.

7) "Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ", από 20/12/1995 έως 04/02/1996.

8) "ΤΟ ΤΑΒΛΙ", από 02/03/1996 έως 07/04/1996.

9) "ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΣΚΛΑΒΩΝ", από 13/07/1996 έως 29/08/1996.

10) "ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ", από 04/06/1997 έως 05/06/1997.

11) "ΓΚΡΟ – ΠΛΑΝ", από 12/01/1998 έως 27/01/1998.

12) "ΠΛΟΥΤΟΣ", από 25/02/1998 έως 30/04/1998.

13) "ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ", από 30/06/1998 έως 30/06/1998.

14) "ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ Ο ΒΟΜΒΙΣΤΗΣ", από 15/01/1999 έως 14/03/1999.

15) "ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ", από 05/03/1999 έως 04/04/1999.

16) "ΦΤΩΧΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ", από 16/03/1999 έως 31/03/1999.

17) "ΦΑΥΣΤΑ", από 22/01/2000 έως 27/02/2000.

18) "ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ", από 17/08/2000 έως 05/09/2000.

19) "ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ", από 18/11/2000 έως 19/01/2001.

20) "ΝΤΑΝΤΑΔΕΣ", από 19/01/2001 έως 25/03/2001.

21) «ΣΩΚΡΑΤΗΣ …ΦΩΤΙΑ ΚΑ ΑΕΡΑΣ» , από 25/08/2001 έως 12/09/2001.

22) «Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ», 27/10/2001 έως 19/12/2001.

23) «Η ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ», 22/03/2002 έως 28/04/2002.

24) «…ΖΩΗ!», από 11/05/2002 έως 09/06/2002.

25) «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ TΑ ΔΩΡΑ», από 08/11/2002 έως 01/12/2002.

26) «ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ», από 02/02/2003 έως 16/03/2003.

27) «ΠΕΡΣΕΣ», από 04/07/2003 έως 04/07/2003.

28) «ΕΛΙΖΑ», από 19/10/2003 έως 15/12/2003.

29) «ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΝΥΧΤΑ», από 31/01/2004 έως 29/02/2004.

30) «ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΙ », από 28/03/2004 έως 30/04/2004.

31) «ΤΗΣ ΡΟΔΙΑΣ ΤΟ ΔΑΚΡΥ», από 17/10/2004 έως 15/12/2004.

32) «Ο ΘΕΙΟΣ ΒΑΝΙΑΣ», από 29/01/2005 έως 28/02/2005.

33) «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ», από 02/04/2005 έως 08/05/2005.

34) «Η ΣΟΛΩΜΟΝΤΕΙΑ ΛΥΣΗ», από 16/10/2005 έως 15/12/2005.

35) «ΝΟΡΑ Η ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ», από 25/02/2006 έως 02/04/2006.

36) «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΜΠΑΟΥΝΤΙΦΟΥΛ», από 03/05/2006 έως 07/05/2006.

37) «Ο ΣΚΟΥΦΟΣ», από 29/10/2006 έως 31/01/07

38) «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΕΤΗ», από 24/02/2007 έως

01/04/2007.

39) «ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΟΡΕΣΤΗ», από 09/05/2007 έως 20/05/2007.

40) «ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ», από 21/11/2007 έως 02/12/2007 (στην Καβάλα).

41) «ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΜΥΤΕΣ... ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΕΣ», από 16/12/2007 έως 31/01/2008

42) «ΙΟΝΕΣΚΟ LIVΕ», από 11/04/2008 έως 20/04/2008

43) «ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ», από 08/08/2008 έως 09/08/2008

44) «ΤΟ ΔΡΑΚΟΥΔΙ», από 19/10/2008 έως 21/12/2008

45) «Ο ΝΤΑΝΥ ΚΑΙ Η ΒΑΘΙΑ ΓΑΛΑΖΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ» από 3/12/2008 έως 19/12/2008.

46) «ΠΟΙΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ» από 28/03/2009 έως 12/04/2009.

47) «ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ» στις 24/04/2009.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΒΑΛΑΣ

Η «Θεατρική Μηχανή Καβάλας», Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία, βρίσκεται στο δέκατο χρόνο της ζωής της. Ιδρύθηκε το 1999 με σκοπό την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων, την παρουσίαση βιβλίων, την έκδοση θεατρικών περιοδικών και γενικά ότι έχει σχέση με τον πολιτισμό στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Καβάλας.
Μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει δεκαεννιά παραγωγές με σημαντικές διακρίσεις σε πανελλήνια φεστιβάλ και με μεγάλη απήχηση στην πόλη και στην περιφέρεια της Καβάλας.
Βραβεία
*1ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου (Ορεστιάδα):
2ο Βραβείο Αρτιότερης Παράστασης: O Αι Βασίλης Ήταν Σκέτη Λέρα
1ο Βραβείο Ανδρικού Ρόλου (Ανδρέας Ελαίας): O Αι Βασίλης Ήταν Σκέτη Λέρα
*2ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου(Ορεστιάδα):
Συμμετοχή ανάμεσα σε 30 σχήματα (επελέγησαν 6): Μήδεια
Έπαινος Γυναικείου Ρόλου (Πέπη Κοντίδου): Μήδεια
Ειδικός Έπαινος για το πρόγραμμα της παράστασης: Μήδεια
*3ο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου (Βέροια)
2ο Βραβείο Αρτιότερης Παράστασης: Αυλαία και πάμε...
Βραβείο Κοινού: Αυλαία και πάμε...
1ο Βραβείο Ανδρικού Ρόλου (Δημοσθένης Σιούλας): Αυλαία και πάμε...
2ο Βραβείο Γυναικείου Ρόλου (Έφη Κωνσταντινίδου): Αυλαία και πάμε...
*4ο φεστιβάλ Νεάπολης (Θεσσαλονίκης)
Βραβείο Παρουσίας και Ερμηνείας: Μικρά Συζυγικά Εγκλήματα

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
1. O Αι Βασίλης Ήταν Σκέτη Λέρα της Ζοσιάν Μπαλασκό (Σεζόν 1999-2000)
2. Μήδεια του Μποστ (Σεζόν 2000-2001)
3. Εχθρός του Ποιητή, νουβέλα του Γιώργου Χειμωνά (Σεζόν 2001-2002)
4. Αυλαία και πάμε... του Ρικ Άμποτ (Σεζόν 2001-2002)
5. Black Out του Τζακ Σάρκι (Σεζόν 2002-2003)
6. Γραμμή του Ίσραελ Χόροβιτς (Σεζόν 2002-2003)
7. Ο Τίγρης του Μάρεη Σίσγκαλ (Σεζόν 2003-2004)
8. Τι Είδε ο Υπηρέτης του Τζο Όρτον (Σεζόν 2003-2004)
9. Η Τελετή του Παύλου Μάτεσι (Σεζόν 2004-2005)
10. 1.Αυλαία και… Πάμε 2: Η Επιστροφή του Ρικ Άμποτ (Σεζόν 2005-2006)
11.Υπουργοί σε Απόγνωση (διασκευή στη Ροζ Μολότοφ) των Ρέππα - Παπαθανασίου (Σεζόν 2006 - 2007)

12.Μικρά Συζυγικά Εγκλήματα του Ερίκ Εμανουέλ Σμιτ (Σεζόν 2007 - 2008)
13.Θεατρική Σπουδή στο έργο Μετά τη Βροχή του Σέρτζι Μπελμπέλ (Σεζόν 2007 - 2008)
14.Θεατρική Σπουδή σε έργα του Ζαν Κοκτό (Σεζόν 2007 - 2008)
15.Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (Σεζόν 2007 - 2008)
16. Το Ροζ Φουλάρι της Γεωργίας Χιόνη (Σεζόν 2008 - 2009)
17. Αγαπητέ Θεέ του Ερίκ Εμανουέλ Σμιτ (Σεζόν 2008 - 2009)

18.Εχθρός του Ποιητή, νουβέλα του Γιώργου Χειμωνά (Καλοκαίρι 2009 - Αναλόγιο)
19.La Nonna (Σεζόν 2009 - 2010)

ΑΛΛΕΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ

Από τις υπόλοιπες ερασιτεχνικές ομάδες που είχαν αξιόλογη παρουσία στην πόλη μας ξεχωρίσαμε