Το καρνάγιο - Συντήρηση σκάφους

 

  • Συντήρηση σκάφους 

Αρχικά το σκάφος ανελκύεται στο χώρο του καρνάγιου. Μετά καίγεται για να σκοτωθούν τα σκουλήκια, που μπορεί να υπάρχουν στο ξύλο και για να φανούν τα καρφιά. Έπειτα χτυπάνε τα ξύλα με το καλαφατικό για να δουν αν χρειάζεται καλαφάτισμα .

Στη συνέχεια καθαρίζουν την τερηδόνα από τα ύφαλα του σκάφους - τερηδόνα ονομάζονται τα μύδια, τα στρείδια και οι άλλοι θαλάσσιοι μικροοργανισμοί που κολλάνε στην καρίνα και εξαιτίας τους μειώνεται η ταχύτητα του σκάφους. Από πάνω βάφουν το σκαρί με διάφορες μπογιές, τα λεγόμενα φαρμάκια ή υφαλόχρωμα, για να μειώσουν όσο γίνεται την εμφάνιση της τερηδόνας. Κάθε οχτώ με δέκα χρόνια περίπου, όπου έχουν λασκάρει τα καρφιά πρέπει να ξανακαρφώνονται. Η ζωή ενός σκάφους είναι θεωρητικά απεριόριστη αν συντηρείται σωστά και σε τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε χρόνο πρέπει να ανελκύονται και να συντηρούνται). 

Το χειμώνα στο καρνάγιο ανελκύονται τα γρι- γρι, οι μικρές ξύλινες βάρκες και τα πλαστικά σκάφη, ενώ το καλοκαίρι οι ανεμότρατες ή μηχανότρατες. Οι δύο τύποι σκαφών (γρι-γρι, ανεμότρατες) δεν διαφέρουν σε τίποτε κατασκευαστικά μεταξύ τους, εκτός από το είδος του ψαριού που ψαρεύουν. Τα γρι-γρι αλιεύουν ψάρια του αφρού άνοιξη και καλοκαίρι, όπως σαρδέλες, γόπες, κολιούς, γαύρους κ.λ.π., ενώ οι ανεμότρατες το χειμώνα βγάζουν ψάρια του βυθού, λυθρίνια, μπαρμπούνια, βακαλάους κ.λ.π.

 

Συνημμένα:
Μεταφόρτωση αυτού του αρχείου (Το καρνάγιο.ppt)Το καρνάγιο[ ]115 kB

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση

Πρόσθετες πληροφορίες